Bardzo ciekawa panorama ( wyrazy uznana dla znalazcy !!), chyba wcześniejsza niż 1907, gdyż brak śladów budowy obecnej ul.Karkonoskiej, którą prawdopodobnie ukończono w 1909, a szacując budowę na dwa lata otrzymujemy 1907. Żerdki po prawej, to ogrodzenie budynku Bruckenberg 93 Haus Habmichlieb (obecnie Karkonoska 12); pierwszy z prawej, z szyldem „Weinstube” na fotce młodszej około 10 lat Nad kapeluszami czwórki kuracjuszy wisi ciemny balkon i obok szyld na froncie Hotelu Rubezahl, Bruckenberg nr 2, niegdyś karczma sądowa (Morske Oko, Karkonoska 7), łąka po prawej jeszcze nawet nie śni o basenie, a w głębi budynek z werandą na 6 filarkach to nr 100, Conditorei czyli cukiernia (Zakopianka 2, ul. Saneczkowa 2). Nieco w lewo słabo widoczna stromizna ul.Saneczkowej, już w liściach gospodarstwo 76 (dziś stoi tam ze 20 lat młodsza willa Saneczkowa 10) i droga skręca na prawo, wyznaczona rzędem drzew. Biały kwadracik to boczna ściana kiosku stojącego na dzisiejszym zbiegu Karkonoskiej i Saneczkowej, obecnie pusty placyk. Jasne poletko po lewej należy do gospodarstwa nr 16, nad jeszcze nie istniejącą ul.Karkonoską (dziś nr 23). Na łące poniżej kiosku niski budynek z dwoma szczytami na północ (na prawo), to numer 15 (Saneczkowa 12). Powyżej utrwalona historyczna chwila, budowa która pokryta dachem otrzyma numer 110 (Karkonoska 30). Na prawo łąka i za kępą drzew skryta jest chatka widoczna tu . Za kilka lat na jej miejscu stanie nr 60, w nim następna Cukiernia (po 1945 restauracja Góralka, dziś Karkonoska 32); horyzont łamie ostatni budynek, nr 17 (obecnie Karkonoska 34) a nad całością króluje Hotel Wang za którym kryje się kościółek Wang . Jeszcze na początku lat 70. na tych poletkach wysiewano owies i sadzono ziemniaki, choć jest to ponad 800 m, np. budynek Karkonoska 34 stoi na wysokości rzędu 830m.

To było na zachodniej elewacji tego budynku . Cukiernia nazywała się "Krasnoludek", prowadził ją mistrz cukiernictwa pan Józef? Danek, dyplom mistrzowski i inne nagrody wisiały w widocznym miejscu. Na witrynce i ladzie stały lody, ciasteczka i inne słodkie bajery , których nazw już nie pamiętam. Gdy odbierałem torty na rodzinne uroczystości, to była okazja bywać na zapleczu podczas pakowania. Stały tam jakieś maszyny do ciasta, do lodów oraz insze cudeńka, a zapach unosił się taki, że nawet po niedzielnym obiedzie chciało się spróbować wszystkiego.:))))))