Kościół filialny wzniesiony w latach 1816-1820 w stylu neobarokowym, pierwotnie jako kościół ewangelicki, restaurowany w 1957 r. Remontowany w latach 1973-1974. Murowany, jednonawowy, prostokątny z dostawioną czworoboczną wieżą, o wnętrzu salowym rozdzielonym dwoma rzędami filarów podtrzymujących dwie kondygnacje empor. Nakryty dachem dwuspadowym. We wnętrzu klasycystyczne wyposażenie z pocz. XIX w.