Na wstępie kilka przydatnych informacji ułatwiających datowanie zdjęć i widoków archiwalnych kościoła ewangelickiego w Karpnikach:
- kościół powstał w 1748 roku z sygnaturką na dachu
- w 1903 roku zostaje dobudowana duża, prostokątna wieża
- w 1924 roku sygnaturka zostaje rozebrana

Gdy Fryderyk Wielki zapewnił protestantom wolność wyznania, gminy Fischbach (Karpniki), Neudorf (Strużnica), Bärndorf (Gruszków) i Södrich (Krogulec) wystosowały wniosek o budowę domu modlitwy. Lokalizacja nie była tematem dyskusji, w grę wchodziła jedynie najbardziej znacząca z wymienionych wyżej miejscowości - Karpniki (ówczesny Fischbach). W lutym 1741 roku posłańców oddelegowano do Rauschwitz (Ruszowice) z prośbą o pozwolenie na budowę i wyznaczenie duchownego. Prośbę złożono również pisemnie. Odpowiedź przyszła w grudniu tego samego roku. Kolejnym krokiem było uzyskanie niezbędnej zgody władz miasta Hirschberg (Jelenia Góra). Po niewielkich trudnościach aprobatę wyraził również hrabia Franz Wilhelm von Schaffgotsch, który był właścicielem wsi, a także katolikiem. Kaznodzieją został wybrany Johann Christoph Monse z Jeleniej Góry. 25 czerwca 1748 roku wmurowano kamień węgielny pod budowę kościoła. Zakończono ją w czasie 3 miesięcy, a już 7 października 1748 roku odbyła się uroczystość poświęcenia świątyni. Kościół został wzniesiony na planie prostokąta, nawa była przykryta łamanym czterospadowym dachem z sygnaturką zwieńczoną kopułą, na której szczycie, w kuli umieszczono kapsułę czasu. W kapsule znalazł się m.in. dokument wymieniający członków gminy, którzy w szczególny sposób zaangażowali się w budowę kościoła. Wieżyczkę zdobił pruski orzeł trzymający w szponach berło i miecz. Po poświęceniu domu modlitwy prace trwały nadal aż do końca 1749 roku, co spowodowane było głównie brakiem wielu elementów wyposażenia. W 1776 w sygnaturkę uderzył piorun, w związku z czym wymagała pilnego remontu, w ramach którego (1777 rok) na wieżyczce pojawił się zegar. Kolejne renowacje miały miejsce w latach 1794, 1818 oraz 1841. 9 kwietnia 1763 wytyczono plac pod budowę zakrystii, prace ukończono latem tego samego roku. Zakrystia powstała od wschodniej strony świątyni w formie wielobocznie zakończonej dobudówki. W 1779 roku ukończono budowę nowej pastorówki, a w 1817 roku na budynkach kościoła i pastorówki zamontowano piorunochrony. W 1824 roku zbudowano nowy przedsionek kościoła (kruchtę). W 1903 roku po stronie zachodniej, na osi świątyni wzniesiono kwadratową wieżę. W 1924 roku z powodu słabego stanu technicznego zdemontowano sygnaturkę, ślad po tym zabiegu był widoczny na dachu świątyni jeszcze w drugiej połowie XX wieku.

/ chrzan233 za: "Jubelbüchlein, enthaltend die Geschichte des evangelischen Kirchspiels Fischbach im Riesengebirge von Pastor Heinrich Götschmann, bis zum hundertfünfzigjährigen Kirchenjubelfest, 26. Juni 1892" oraz Irene Flemming, "Fischbach im Riesengebirge. Ein Erinnerungsbuch. Unter Mitarbeit von Dietrich Garbotz. 1998" /

Wnętrze oświetlały 2-kondygnacje okien w opaskach. Wewnątrz nawy 2-kondygnacyjne empory wsparte na kolumnach jońskich i korynckich. Kolektorami kościoła byli Hohenzollernowie i Zinzendorfowie. Ufundowali oni bogate wyposażenie, wśród którego można wymienić organy wykonane przez wiedeńskiego mistrza J.H. Meinerta ze snycerką Gaunigera z Jeleniej Góry. Ołtarz z 1756 r. był dziełem Eckharta, sklepienie F.A. Fliegela z Twardocic, zaś malatura empor Ch. Adolpha z Kowar. Po 1945 r. opuszczony kościół został zdewastowany, a w latach 70-tych spłonął. Obecnie w ruinie.