Wysokogórskie Obserwatorium Meteorologiczne im. Tadeusza Hołdysa na Śnieżce potocznie nazywane "Talerzami Marsjańskimi". Pierwsze przymiarki do budowy nowego schroniska miały miejsce już w 1949 roku. W założeniu budynek miał zastąpić stare obserwatorium oraz stare schronisko z 1862 , w związku ze złym stanem technicznym budynków i wzrostem ruchu turystycznego. Docelowo nie przewidziano jednak w nim funkcji noclegowych, lokalizując w obiekcie tylko obserwatorium i restaurację

Prawdziwym ojcem talerzy marsjańskich był pracownik Politechniki Wrocławskiej w 1960 roku dr inż. arch. Witold Lipiński (Katedra Budownictwa Ogólnego Politechniki). Był on autorem projektu. W 1964 ukończono pełną dokumentację (Witold Lipiński, Waldemar Wawrzyniak, Andrzej Sokolski, Zbigniew Katoł). Pozwolenie na budowę wydano 1966 roku (Jelenia Góra), a za wykonawcę wybrano Jeleniogórskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego. Kierownikiem przedsięwzięcia był inż. Stanisław Siemieński. Prace rozpoczęto w 1964 roku od budowy drogi dojazdowej i wodociągu. Drogę skończono dopiero w 1971 roku. Samo schronisko zaczęto budować w 1967 roku zaczynając od rozbiórki starego. Na początku postawiono przepompownię wody a w 1969 roku zaczęto budować mury właściwego obiektu, by w 1973 roku doprowadzić do stanu zamkniętego całość "talerzy". Konstrukcja powstała z żelbetu, stali, aluminium (m.in. pokrycie zewnętrzne) i szkła. Odbiór techniczny nastąpił 13 listopada 1974 roku. Ówczesne władze PRL z okazji zbliżającej się rocznicy XXX lecia PRL wykorzystały budowę do celów propagandowych, wcześniej nic przy niej nie pomagając. Doprowadziło to w efekcie do rezygnacji z montażu okolicznosciowej plakietki na której byli wymienieni autorzy projektu i prac.

Obserwatorium ma formę trzech połączonych ze sobą brył w kształcie dysków (średnica 13m, 20m i 30m). W górnym talerzu znajduje się obserwatorium meteorologiczne. Średni talerz to zaplecze techniczne, magazyny i pokoje pracowników obserwatorium. Na dolnym talerzu zlokalizowano restauracje, bufet, toalety dla turystów oraz sklepik z pamiątkami.

12 marca 2009 budynek uległ uszkodzeniu wskutek złych warunków meteorologicznych w następstwie czego popękały ściany. 15 marca uszkodzeniu uległ górny dysk (osunięcie) i schronisko wraz z obserwatorium zostało zamknięte. Remont obserwatorom rozpoczął się jeszcze tego samego miesiąca, a zakończył w październiku 2009 r.